Louis Michon

Louis Michon over internet, de overheid en de toekomst

Stukje uit Automaten Magazine Mei 2001

We moeten oppassen dat de techniek niet ons de baas wordt!

Kunnen we de techniek straks nog wel de baas? Het internet is het voorbeeld van het meest anarchistische systeem dat je kunt bedenken. Het overstijgt grenzen en wetten. Louis Michon kijkt met gemengde gevoelens naar de toekomst. Ook bij de huidige situatie rond het kansspelbeleid zet hij vraagtekens. De overheid moet zich terugtrekken als aanbieder van kansspelen. Eén pet in dit kader is ruim voldoende. Haar bestuurlijke geloofwaardigheid staat op het spel.’

Louis Michon is al vanaf het begin dat hij als ondernemer actief is, sterk betrokken bij de positie van de branche op de markt en de houding van de overheid daarbij. Daarom vinden we hem steeds weer terug op posten binnen de VAN.

Michon was jarenlang penningmeester van het hoofdbestuur, vervulde ook het voorzitterschap van de VAN en is nu nog penningmeester bij de SEH. Jarenlang vervulde hij ook bestuursfuncties bij de regionale afdeling. Op de tafel in zijn kantoor liggen toepasselijk twee voorzittershamers.

Michon noemt zichzelf een ‘kleine ondernemer met een goed nettoresultaat.’ ‘En als je dan naar dat resultaat kijkt dan kun je ons wellicht wel een middelgroot bedrijf noemen.”

Betrouwbaarheid

Louis Michon startte zijn bedrijf in 1969, eerst als VOF, in 1972 ging men verder als Besloten Vennootschap onder de naam Kosmos Speelautomaten B.V. ‘De naam Kosmos werd ontleend aan de eerste flipperkast die we kochten. Het waren de roerige tijden waarover onze pioniers zo goed kunnen praten. Maar het was ook weer niet alleen rozegeur en maneschijn toen wij begonnen hoor.

Michon begon in de regio Rotterdam met exploitatie en dit is nog steeds het belangrijkste gebied. Ook in de omgeving Haarlem met de kustplaatsen worden automaten van Kosmos geplaatst. Als we naar de reden van het succes vragen zegt Michon: ‘Betrouwbaarheid, goede service, doen wat je belooft. Ik ben eigenlijk niet zo’n op en top zakenman. Ik werk zeven dagen in de week, zo doe ik het nog steeds. En als je dat goed doet hou je klanten. Wij zijn nog nooit klanten kwijtgeraakt omdat men ontevreden over ons zou zijn.

We hebben als oplossing voor de verkeersproblematiek een bedrijfsmotor aangeschaft. Op die manier kunnen we service binnen aanvaardbare tijd verlenen, ook al staat de hele Randstad vol met files.”

Gecertificeerd

Kosmos Speelautomaten B.V. werkt nu twee jaar vanuit het fraaie pand in het nog jonge bedrijventerrein ‘Noord-West’. Niet alleen de uitstraling is mooi, ook ‘van binnen’ gaat het goed met het bedrijf. ‘We waren een van de eersten die ISO-gecertificeerd werden. Dat wordt jaarlijks aangescherpt. Dat handboek ligt dan ook niet zomaar in een la, dat gebruiken we constant. Je wordt steeds kritischer, stelt hogere eisen aan jezelf.’

Een en ander zorgde ervoor dat Kosmos ook in moeilijke tijden het hoofd boven water kon houden. ‘Een aantal jaren geleden, toen de discussie rond de gokverslaving losbarstte, gingen we in Rotterdam in de hoogdrempelige horeca terug van drie naar één kansspelautomaat. Da’s hard hoor. Maar we hebben het gered na die 1-1-0 periode. Toen de laatste wijziging van de wet in werking trad bevond Kosmos zich dus in de opmerkelijke situatie dat er geen automaten opgehaald hoefden te worden, maar juist bijgeplaatst konden worden. ‘Maar dan zeg ik altijd dat de gemeente destijds een voorschot op de beperking van het aantal kansspelautomaten had genomen. Dus logisch dat we er inderdaad eens een keer, zij het uiterst marginaal, op vooruit zijn gegaan.’

Bezorgd om internetzuilen

Veel andere exploitanten zagen hun inkomsten dalen door de nieuwe wet. Michon: ‘Daarbij hadden wij het geluk dat we vooral in hoogdrempelige horeca zaten en nauwelijks in de laagdrempelige. Maar ik kan me goed voorstellen hoe hard het bij andere bedrijven is aangekomen. Geen wonder dus dat exploitanten iets anders gaan doen en inhaken op het internetsucces.

Michon: ‘De opkomst van die internetzuilen juich ik niet toe, het is gevaarlijk voor onze branche. Het vervelende is dat de overheid er geen raad mee weet. Ja, met zo’n zuil kun je van alles, maar iedereen weet dat je binnen een paar seconden op allerlei goksites kunt komen. En dat is nooit de bedoeling van de wet geweest.

Er klinkt begrip bij Louis Michon als we het over de exploitanten hebben die flinke klappen kregen met de invoering van de wet. ‘Maar die zuilen zijn geen oplossing. Ja, op de korte termijn, maar uiteindelijk zullen de problemen groter worden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het antwoord ook niet weet, dat internet overstijgt de grenzen, laat zich moeilijk reguleren. Gelukkig hebben we daar een hoofdbestuur voor. Er zal duidelijkheid moeten komen.

Het fenomeen internetzuilen zal een status moeten krijgen. Legaal of illegaal, toestaan of verbieden. Het is allemaal nog volledig onduidelijk. Voorlopig reageert de markt op die onduidelijkheid en gebruikt men de zuilen als het antwoord op de vraag die in de laagdrempelige horeca aan het ontstaan is. Hier dreigt dan ook een botsing te ontstaan met de bedrijfs-ethische normen en het zelfreguleringspakket.

‘Het fenomeen internetzuilen zal een status moeten krijgen, legaal of illegaal, toestaan of verbieden.’

Bedrijfsethiek geldt uiteraard altijd en overal. Je kan niet opeens doen alsof je neus bloedt als het product in een ander jasje zit. Zo’n zelfde probleem deed zich voor met de piekmachines. Hier van de markt halen en ze vervolgens in Rusland in de metro’s zetten. Dat kan toch niet als we het over ethiek hebben?’

Louis Michon zou er voor zijn dat de VAN-leden die zich inmiddels hebben verenigd in de VIA (Vereniging Internet Aanbieders) een zelfstandige organisatie zouden gaan vormen. Dat wil zeggen, met hun internetzuilen. ‘Ze kunnen dan als exploitant van speelautomaten gewoon lid van de VAN blijven.

Onverstandig lijkt het me om de VIA als vierde sectie bij de VAN in te lijven. Het moet natuurlijk ook niet een soort vijfde colonne worden. Tussen beide organisaties moet natuurlijk structureel overleg plaatsvinden. Maar zoals het nu gaat is het niet goed. Afgezien van de onduidelijkheid, of juist daardoor, wordt er op deze manier onrust gezaaid en verwarring gesticht. De één doet iets waarvan de ander vindt dat het niet mag. Ethiek mag niet gebonden zijn aan plaats of omstandigheden. Als de discussie over ethiek weer actueel wordt door internet, dan ben ik de zuilen toch dankbaar.

Toegevoegde waarde

Kijken we naar de toekomst van de straatexploitatie. Wat verwacht Louis Michon? ‘Het wordt moeilijker, dat is zeker. Het publiek, zeker de jeugd, heeft zoveel andere dingen om zich mee te vermaken. We zullen steeds weer met iets interessants moeten komen. Overigens geloof ik wel dat de speler snel aan de Nijpels-machine zal wennen. Dat is niet het grootste probleem. Al worden wij dan wel beperkt door de invoering van die machine.

Maar het internet, thuis en via de zuilen, is een groter probleem. Onze omzet, maar eigenlijk ons hele bestaansrecht komt onder druk te staan. Stel dat de Nijpels machines straks zo op elkaar lijken dat er haast geen onderscheid meer is. Dan zal de omwisselfrequentie afnemen en zal de mede-exploitant zich afvragen waar hij de exploitant nog voor nodig heeft.

Gelukkig hebben wij, en dat is een belangrijk verschil met de internetzuilen, een exploitatievergunning nodig. We zullen het steeds meer moe ten hebben van de toegevoegde waarde die we kunnen bieden. Wij doen dat als Kosmos al langer. Verzorgen bijvoorbeeld, gratis, financiële administraties, adviseren bij fiscale problemen, bemiddelen bij de aan- en verkoop van de bedrijven, treden op als hoofdhuurders en in een beperkt aantal gevallen financieren wij.

Eigenlijk hebben wij nu die taak van de brouwerijen, althans gedeeltelijk, overgenomen. Dat samen met de betrouwbaarheid en de service, moet ons sterkste punt blijven.’

Kapitaalvernietiging

Niet voor de eerste keer zal de branche worden geconfronteerd met kapitaalvernietiging. Deze keer door de komst van de euro en de ombouw naar Nijpels machines. Eerder door de wijziging van de wet van november 1985 en het verbod op de piekmachines van januari 1995. Toch denkt Michon dat dat geen onoverkomelijk probleem wordt.

De investeringen worden snel terugverdiend, ook bij de Nijpels-machines. Belangrijk blijft hoe de opbrengsten zich gaan verhouden tot de investeringen. In het verleden hadden we de evergreens, in het vakjargon piekmachines geheten. Daarvoor en daarna liepen de investeringen wel op tot 70-80 procent van de opbrengsten.

We mogen verwachten dat dit met de Nijpelsmachine ook op een lager niveau zal liggen. De opbrengsten zullen dan wellicht afnemen omdat onze markt, het aantal opstelplaatsen waar kansspelautomaten mogen worden geplaatst, sterk is gekrompen. Die opstelplaatsen vormen dan ook het schaarste artikel.

Maar als we eerlijk zijn, moeten we erkennen dat de investeringen in een kort tijdsbestek weer terug verdiend worden. Dat zal ook met ‘Nijpels’ binnen. aanvaardbare termijnen blijven.’

Maar dan nog, wat doen we om de automaat boeiend en uitdagend te houden. Moeten er bijvoorbeeld nieuwe spelconcepten komen. Binnen de branche hoor je daar steeds meer mensen over.

‘Door de internetzuilen komen onze omzet en eigenlijk ons hele bestaansrecht onder druk te staan.’

Louis Michon: ‘Het is technisch in elk geval allemaal mogelijk. Kijk maar eens wat die Photoplay allemaal kan. Een machine overigens waarop, zo men dat wil, heel snel kansspelletjes kunnen worden geprogrammeerd. Gewoon door een knop om te draaien is de Photoplay operationeel. Maar dat doe je niet, je kunt dat niet maken. Ethisch ondernemen, nietwaar? Maar als dat met die internetzuilen doorgaat zonder dat de overheid ingrijpt, dan ben ik benieuwd hoe het met die Photoplay verder gaat.

Strijdige bedrijfseconomische belangen kunnen geen argument zijn in deze discussie. De ethische normen des te meer. Maar goed, wat doe je om in de gunst van de speler te blijven. Ik denk dan toch weer aan het idee van de kleine prijsjes bij behendigheidsspelen (BKP). Dat idee zouden we weer nieuw leven in kunnen blazen.

Kijk, in de hallen wordt nu gesproken over productdifferentiatie. ja, er zijn meerspelers gekomen, maar wat is nou uiteindelijk de kern van die differentiatie? In de hallen blijven gewoon de oude kansspelautomaten staan. Onze sectie doet tenminste duidelijk iets aan productrenovatie. Misschien differentieren wij in de horeca wel meer met onze Nijpels machine, dan de hallen waar die oude automaat blijft staan. Het is alleen de vraag of dat de bedoeling was, maar goed. Of het idee van de kleine prijsjes bij de behendigheid ook daadwerkelijk een kans maakt?

Louis Michon zou er in elk geval graag de nodige aandacht aan willen besteden. ‘Laten we de overheid maar eens proberen te overtuigen van de situatie zoals die nu is.’

Overheid als aanbieder

De overheid. Louis Michon heeft er veel mee te maken en heeft er zijn gedachten over. In. Rotterdam gaat het beter dan vroeger, ook al is het nog niet optimaal. En landelijk? Ook daarover heeft Michon uitgesproken meningen. ‘De overheid bestuurt en reguleert. Maar tegelijk is ze ondernemer. Ze is aanbieder en dus belanghebbende op de markt.

Met Holland Casino, waarvan de netto-opbrengst naar de schatkist vloeit en natuurlijk die grote loterijen. Ik vind dat met name op dit ogenblik de Postcodeloterij agressief te werk gaat. Je bent tegenwoordig gek als je niet meedoet met die loterij. Dat gevoel wordt gecreëerd. Ik begrijp ook wel dat de mensen mee gaan doen hoor. Als je wekelijks ziet hoe een aantal mensen met dezelfde postcode wordt verrast met 25000 gulden of nog veel meer en op hetzelfde moment mensen uit diezelfde straat buiten de boot vallen omdat ze geen lot hebben gekocht.

En vergeet ook niet om meteen de verdubbelaar a raison van f 2,50 per lot in te zetten, want anders ben je natuurlijk echt niet slim en weet heel Nederland dat in één keer. De mensen kunnen maar één keer die gulden uitgeven. Ik denk dat dit voor onze branche een bedreiging is, oneerlijke concurrentie. De overheid zou zich daaruit terug moeten trekken.

De prijzen vind ik overigens ook exorbitant hoog. De loterijen kunnen zo’n prijs van tien miljoen toch beter verdelen over twintig mensen. De hallen hebben de productdifferentiatie, de sectie handel de euro-frustratie en wij de productrenovatie. De loterijen adviseer ik de hoofdprijs-egalisatie.

Bronvermelding: Automaten Magazine Mei 2001